Beklemeler

İnsanlar beklerler sonunu düşünmeden. Kimilerimiz şanslıdır hedeflerine, arzularına ulaşırlar ama kimilerimiz vardır ki hayatının en büyük hatası beklemektir; nelerini kaybederler, ne seçimler yapmak zorunda kalırlar, ne kadar kalp acıları çekerler fakat yine de ulaşamazlar. Ben mi? Ben bekledim, bekliyorum, bekleyeceğim-mi bilmiyorum-. Beynim beklemememden yana daha fazla kaybetme mi istemiyor, kalbim beklememden yana sabrettiğim sürenin heba olmasını istemiyor, bedenim yorgun düştü bana cevap veremiyor. Tam 4 sene dile kolay.. benliğim isyana geçti direnişçilerden ses seda yok, onlarda yoruldu galiba. Ben denedim beklememeyi olmuyor, her defasında kalbime yenik düşüyorum. Çünkü “aşk” o kadar güçlü bir duygu ki her defasında küllerinden doğuyor. Alıyor beni öyle bir yere getiriyor ki benliğime müziklerden ve kitaplardan başka kimse ulaşamıyor, duyuramıyorum kimseye sesimi, kalem ve kağıttan başka anlamıyor getirildiğim yerde kimse beni sonra tekrar beklemeye başlıyorum. Ben galiba ulaşana kadar kaybedenler olacağım. İyi ki doğdun ve beni maf ediyorsun bitanem iyi ki..

Konuk Yazar : Aleyna Yanmaz